Het oogstseizoen loopt op z’n eind: de laatste appels, mispels en kweeën zijn van de boom

Tijd om de balans op te maken. 2025 was een goed fruitjaar, horen we ook van andere voedselbossen. Vanaf begin mei zijn we doorlopend aan het plukken geweest. Alle oogst wordt nauwkeurig gewogen en geregistreerd, om helder in beeld te krijgen wat het voedselbos opbrengt, en wanneer. In totaal is er dit jaar meer dan 700 kilo geoogst van 35 verschillende gewassen: kleinfruit, appels, (nashi)peren, pruimen, asperges en verschillende kruiden en smaakmakers, zoals hop en szechuanpeper. Dat is bijna vijf keer zo veel als in 2024! Ook hebben we de eerste handjes noten kunnen oogsten: hazelnoten, amandelen en tamme kastanje. Uit de moederbedden op de kwekerij hebben we ook kruiden kunnen verkopen, zoals dropplant, kamille en eetbare bloemen.

Veel gewassen hebben we dit jaar voor het eerst geoogst. Dat is inregelen en veel leren: wanneer is het fruit op z’n lekkerst, maar nog niet door de vogels weggepikt of verregend? Het is nog puzzelen met de zelfpluk: hoe zorgen we dat er genoeg te plukken is voor onze bezoekers, maar dat het fruit niet blijft hangen tot het overrijp is? Ook de verwerking is een leerproces. We hebben veel geëxperimenteerd, vooral met onbekende soorten zoals de appelbes en olijfwilg. Ontsappen, drogen, invriezen, inmaken en tot moes koken, op zoek naar geschikte manieren om de producten te bewaren en aan de man te brengen. De koks denken met ons mee en halen ook zelf oogst van de takken om in hun keuken mee aan de slag te gaan. Zo heeft restaurant Lazuli  een voedselbos-cocktail op het menu staan, met sap van onze appelbessen en Japanse dwergkwee.

Eind september staan we, in de stralende herfstzon, met een kraampje op het oogstfeest in Lonneker. Naast het verkopen van onze huisgemaakte jam is het ook een goede gelegenheid voor marktonderzoek. Bezoekers proeven van de verschillende rassen appel en (nashi)peer uit het voedselbos. Die nashiperen zijn voor de meeste mensen nieuw, en vallen erg in de smaak. Sap van de appelbes is, met een paar specerijen, omgetoverd tot alcoholvrije glühwein, die gretig aftrek vindt. Over de verse olijfwilgbessen zijn de meningen verdeeld: toch een beetje te zuur? Een gezellige dag, én heel nuttig.

Weer veel geleerd dus, dit jaar. We hebben nu beter in kaart wanneer welke oogst te verwachten is, wie onze mogelijke afnemers zijn en wat die nodig hebben. Nu kiezen waar we ons volgend jaar op gaan richten. Daarbij krijgen we hulp van vriendin Esmee, die ons vrolijk door de marketing-taal heen loodst. Op naar het volgende verkoopseizoen!